29.3.09

Lamb: The Gospel according to Biff, Christ's childhood pal

Αυτό το βιβλίο δεν το συστήνω σε όποιονδήποτε θεωρεί τον ευατό του εξαιρετικά αφοσιωμένο Χριστιανό διότι ίσως να το θεωρήσει κάπως προσβλητικό.

Η δική μου άποψη είναι πως δεν θίγει καμία θρησκεία και δεν περιγελάει κανέναν πιστό διότι πολύ απλά πρόκειται για μυθιστόρημα και όχι για χρονικογράφημα η ιστορικά βασισμένο βιβλίο.

Ο συγγραφέας αυτού του μυθιστορήματος έχει κάνει εξαιρετική χρήση του χιούμορ και της ειρωνίας, πολλές φορές τραγικής, χωρίς όμως να καταθλίβει τον αναγνώστη. Μέσα από την περιγραφή της υποτιθέμενης καθημερινότητας του Χριστού αρχικά ως παιδιού και αργότερα ως έφηβου και ενήλικα μας μεταφέρει στην καθημερινότητα μιας άλλης εποχής και μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ποιές συνθήκες και καταστάσεις διαμόρφωναν τους χαρακτήρες (και κατά συνέπεια τις σκέψεις-προκαταλήψεις-πιστεύω) εκείνης της εποχής.

Μέσα από επιτηδευμένα υπερβολικές και πλασματικές καταστάσεις τις οποίες ο συγγραφέας θεωρεί ότι βίωσε ο Χριστός μαζί με τον κολλητό του φίλο Biff μας κάνει σε πολλά σημεία του μυθιστορήματος να πιστεύουμε ότι ίσως και να έγιναν τελικά τα πράγματα έτσι, γιατί σε τελική ανάλυση ίσως ο Χριστός ήταν και αυτός εν μέρει ένας απλός άνθρωπος με τις σκέψεις του και τους προσωπικούς του τετριμμένους και καθημερινούς προβληματισμούς.

Αυτό το βιβλίο θα το ευχαριστηθούν άτομα που αναγνωρίζουν την ίδια την ειρωνία της ζωής πολλές φορές όπως και της κυνικότητάς της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι για να καταλάβει κάποιος αυτό το βιβλίο θα πρέπει να είναι και ο ίδιος είρωνας και κυνικός.

Tip: Καλύτερα μην διαβάσετε αυτό το βιβλίο στα ελληνικά (δε γνωρίζω καν εάν έχει μεταφραστεί) γιατί σιγουρα θα χάσει πολλά από τα βασικά του λογοτεχνικά γνωρίσματα στη μεταφορά. (λογοπαίγνια κτλ.)

22.3.09

The Talented Mr.Ripley

Ένα ιδιοφυές βιβλίο! Σκοτεινό και αποκαλυπτικό ταυτόχρονα. H συγγραφέας μέσα από παιχνίδια του μυαλού καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη όχι μόνο να κατανοήσει και ίσως να συμπαθήσει τον ήρωα, ή μάλλον αντιήρωα, αλλά επιτυγχάνει να τον κάνει να ταυτιστεί με τον Τομ.

Μέσα από τις απλές αλλά χαρακτηριστικες περιγραφές των επιμέρους ηρώων που πλαισιώνουν τον κεντιρκό χαρακτήρα, ο συγγραφέας μεταδίδει απόλυτα τα συναισθήματα του κεντρικού χαρακτήρα για αυτούς στον αναγνώστη. Καθώς παρακολουθούμε την πρώτη επαφή του Τομ με την Marge, ήδη γεννιούνται τα πρώτα συναισθήματα αποστροφής προς το πρόσωπό της, χωρίς καν να έχουν εκτυλιχθεί οι τόσο έντονες σκηνές, ή μάλλον σκέψεις, μίσους που θα ακολουθήσουν. Όσο το μυθιστόρημα προχράει ο καθένας μπορεί να πιάσει τον εαυτό του να απεχθάνεται τη Marge και ίσως να επιθυμέι να μην εμφανιστεί στις επόμενες σελίδες!

***** Spoiler Alert******

Καθώς η πλοκή περιπλέκεται όλο και περισσότερο και όσο οι σελίδες του βιβλίου αρχίζουν να λιγοστεύουν, η ένταση κορυφώνεται κατακόρυφα. Από τη στιγμή που ο Τομ αποφασίζει να υιοθετήσει την ταυτότητα του Dickie υπάρχει μια διάχυτη αγωνία που ακολουθεί τον αναγνώστη μέχρι να φτάσει στην τελευταία λέξη του βιβλίου. Η σταθερή διερώτηση του ίδου του πρωταγωνιστή αλλά και του αναγνώστη εάν αυτή θα είναι η τελευταία του μέρα ως Dickie, αργότερα ως Τομ και παράλληλα ως ελεύθερου Ευρωπαίου κοσμοπολίτη και όποιου άλλου υπεροπτικού χαρακτηρισμού έχει προσάψει ό ίδιος ο Τομ στον εαυτό του μας κυνηγάει σε όλο το δεύτερο μισό του διηγήματος, μας κρατάει στην άκρη του καθίσματός μας και αισθανόμαστε σαν να βρισκόμαστε μόνιμα στην άκρη του γκρεμού χωρίς να παίρνουμε ανάσα, δηλαδή μοιραζόμαστε ακριβώς τα ίδια συναισθήματα με τον πρωταγωνιστή.

Μέσω του παραπάνω τεχνάσματος πιστεύω πως ο συγγραφέας καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να κατανοήσει να ταυτιστεί με ένα χαρακτήρα ο οποίος δεν αποθαρρύνεται μπροστά στην προοπτική μιας (ή και δεύτερης και τρίτης) δολοφονίας για να καταφέρει να επιπλεύσει στην καινούργια του ζωή. Το να μπορέσει ο συγγραφέας να τοποθετήσει τον αναγνώστη στη θέση ενός αδίστακτου ανθρώπου, ενός δολοφόνου και καταχραστή, το να καταφέρει να τον κάνει να τον συμπαθήσει και να ψάχνει και ο ίδιος διόδους διαφυγής για τον πρωταγωνιστή από τον ιστό αράχνης που ο ίδιος έγνεψε γύρω του, είναι αξιοσημείωτο.

Καλή ανάγνωση!!!